1. خودِ خودِ همون شخصی که عادت داره دیگران رو قضاوت کنه.
2. حسی که از ارتباط با همون آدم ِ «قضاوت کن» به آدم دست میده (چه خود واقعیمون رو مخفی بکنیم، چه مخفی نکنیم).
قضاوت کردن شده جزئی از عادات ما و اسم اون رو برداشت شخصی میگذاریم. خودِ من، بعضی وقت ها با زحمت بسیار جلوی افکار قضاوتگرم را می گیرم. از بس که کلیشه های ذهنی امان قوی هستند.
مزخرف یعنی الکی و بیخودی شخص مقابلت را درگیر خودت کنی همین
بله. این هم مزخرف است.
بعضی وقت ها مجبوری
اوهوم...
درسته مریم جان.
به نظر من اینا هم مزخرفه:
1. خودِ خودِ همون شخصی که عادت داره دیگران رو قضاوت کنه.
2. حسی که از ارتباط با همون آدم ِ «قضاوت کن» به آدم دست میده (چه خود واقعیمون رو مخفی بکنیم، چه مخفی نکنیم).
قضاوت کردن شده جزئی از عادات ما و اسم اون رو برداشت شخصی میگذاریم. خودِ من، بعضی وقت ها با زحمت بسیار جلوی افکار قضاوتگرم را می گیرم. از بس که کلیشه های ذهنی امان قوی هستند.
سلام
گاهی باید پنهان شد ...
سلام
و ترسم این است که این گاهی از همان هایی باشد که یعنی همیشه ...