Mother Tongue

منِ من با رضایت به آینه نگاه می کند. منِ آینه می گوید:"!You look good". منِ من جا می خورد و چپ چپ آینه را نگاه می کند. منِ آینه ادامه می دهد:"...This color"  

منِ من شاکی می شود: "مگه نمی دونی همیشه بدم میومده از آدمایی که دو روز رفتن خارج و حالا یه در میون انگلیسی حرف می زنن. نکن این کار رو! بدم میاد."

منِ آینه پوزخند می زند:"چند ماهه روزنامه و مجله و کتاب فارسی نخوندی، فیلم و سریال ایرانی ندیدی، به جز چهار تا کلمه سلام و احوالپرسی معمولی، فارسی حرف نزدی. چه توقعی داری؟ شاهنامه بنویسی؟"

منِ من حق می دهد به منِ آینه. ولی قصد ندارد به آسانی تسلیم بشود. می اندیشد:
"!I have to do something about it"

و من وبلاگ خوان شدم!

*چرک نویس این پست را با قلم و کاغذ نوشتم. چه قدر دلم برای دست خطم تنگ شده بود.